بلک

[ بُ لُ ] (ص) چشم بزرگ برآمده.
(برهان) (هفت قلزم) (آنندراج):
پی نظارهٔ بزمت که باغ فردوس است
بلک شده همه را دیده چون سر انگور.
بدر جاجرمی.

[ بُ لُ ] (ع اِ) آوازهایی که از جنبانیدن
کنج دهن به انگشتها برآید، و این به طریق
بازی باشد. (منتهی الارب). اصوات و
آوازهای کنج دهان، هرگاه انگشتان از شدت
ولع آن را حرکت دهد. (از ذیل ...

[ بِ لِ ] (اِ) تشبث و چنگ درزدن به
چیزی یا به کسی. (از برهان) (از هفت قلزم)
(از آنندراج):
اگر عقاب سوی جنگ او شتاب کند
عقاب را به بلک بشکند سرین و دو بال.
فرخی.

[ بِ لَ ] (اِ) تحفه و ارمغان و سوغاتی که
دوستان از جهت دوستان فرستند. (برهان) (از
هفت قلزم) (از آنندراج). تحفه و چیز عجیب و
غریب. (از غیاث):
خاک و خاشاک سرایت می فرستد هر صباح
گلشن فردوس را ...

[ بِ ] (اِ) آتش، و شرارهٔ آتش. (برهان)
(هفت قلزم) (آنندراج):
چو زر ساو چکان بلک ازو چو بنشستی
شدی پشیزهٔ سیمین غیبهٔ جوشن.شهید.

[ بَ ] (حرف ربط) مخفف بلکه. صورتی
از بلکه که در رسم خط «ه» را حذف کنند:
کاین نیست مستقر خردمندان
بلک این گذرگهیست بر او بگذر.
ناصرخسرو.
چون این حال با برویز رسید به تلافی حال
مشغول نگشت بلک نامه ...

[ بَ لْ لَ ] (اِ) در تداول عامه زارعی است
که بتنهایی کار می کند (نه بعنوان عضوی از
یک گروه) و معمولاً کار او زراعت
محصولات دیمی و صیفی است. (فرهنگ
فارسی معین).

[ بَ لَ ] (اِ) زالزالک وحشی. ولیک.
(یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به ولیک و
زالزالک شود.

[ بَ ] (ع مص) آمیختن چیزی را.
(منتهی الارب). مخلوط کردن. (از اقرب
الموارد). لَبک. و رجوع به لبک شود.

(بِ) ( اِ.) شرارة آتش .

(بِ لَ) ( اِ.) 1 - تحفه ، ارمغان . 2 - میوة تازه . 3 - جامة نو.

(بُ) ( اِ.) چشم درشت برآمده .

(بِ لَ) ( اِ.) مخففِ بیلک ، تیر، پیکان .

Forscha - Forscha lug'atida Forscha بلک so'zining Forscha ma'nosi nima? Forscha tili bo'limidagi بلک so'zi Forscha tilidagi ma'noni yuqoridan o'qingiz mumkin. بلک boshqa tillarda ma'noni quyidagidan topishingiz mumkin.

Forscha - Forscha луғатида Forscha بلک сўзининг Forscha маъноси нима? Forscha тили бўлимидаги بلک сўзи Forscha тилидаги маънони юқоридан ўқингиз мумкин. بلک бошқа тилларда маънони қуйидагидан топишингиз мумкин.