اسب

[ اِ ] (ع اِ) موی زهار و دبر.
(جهانگیری). موی حلقهٔ دبر. موی زانو. موی
بُن. (مهذب الاسماء). موی نرم. || عانه. ج،
آساب.

[ اَ / -َسْ ] (پسوند) -َسب. مزید مؤخر
نام بعض اشخاص و امکنه. رجوع به اسپ
شود.

[ اَ ] (اِ) یکی از مهره های شطرنج که
شکل اسب دارد.
- اسب و فرزین نهادن؛ اسب و فرزین به
طرح دادن و بازی را بردن. کنایه از غالب
شدن و زیادتی کردن. (برهان). ...

[ اَ ] (اِ) (از پهلوی اسپ) چارپائی از
جانوران ذوحافر که سواری و بار را بکار آید.
اسپ. فَرَس. نوند. برذون. نونده. باره. (حاشیهٔ
فرهنگ اسدی نخجوانی). بارگی. ریمن.
(برهان). بارگیر. شولک. (صحاح الفرس).
ابوالمضاء. (السامی فی الاسامی). ابوالمضا.
(مهذب الاسماء). ابوطالب. ابومنقذ.
ابوالمضمار. ابوالاخطل. ...

( اَ ) [ په . ] (اِ.) حیوانی است باهوش که برای سواری یا بارکشی به کار گرفته می
شود. ؛~ دادن و خر گرفتن کنایه از: معاملة زیان - آور کردن . ؛~ عصاری بودن الف -
تلاش بی نتیجه کردن . ب - سرگردان بودن .

Forscha - Forscha lug'atida Forscha اسب so'zining Forscha ma'nosi nima? Forscha tili bo'limidagi اسب so'zi Forscha tilidagi ma'noni yuqoridan o'qingiz mumkin. اسب boshqa tillarda ma'noni quyidagidan topishingiz mumkin.

Forscha - Forscha луғатида Forscha اسب сўзининг Forscha маъноси нима? Forscha тили бўлимидаги اسب сўзи Forscha тилидаги маънони юқоридан ўқингиз мумкин. اسب бошқа тилларда маънони қуйидагидан топишингиз мумкин.