آتش

[ تَ ] (اِخ) تخلص شاعری فارسی از
متأخرین که اصل وی از حِلّه و مسکنش
فریدن اصفهان بوده و در تذکره ها به نام آتش
اصفهانی یاد شده است. و نام اصلی او را ذکر
نکرده اند. تخلص ...

[ تَ ] (اِ) (از زندی آترس، و اوستایی
آتر، و سانسکریت هوت آش، خورندهٔ






قربانی؛ از: هوت، قربانی +آش، خورنده)
یکی از عناصر اربعهٔ قدما و آن حرارت توأم با
نوری ...

(تَ یا تِ) [ په . ] ( اِ.) شعله و حرارتی که از سوختن اشیاء حاصل شود، آذر، آتیش .
؛آب در ~داشتن یا بودن کنایه از: کم شوق بودن . ؛ ~ کسی تند بودن کنایه از: سخت
متعصب و پرشور بودن . ؛ ~ زیر خاکستر کنایه از: فتنه و آشوب پنهانی .

پارسی ( ~ِ ) (اِمر.) 1 - تبخال ، تاول های روی لب . 2 - آتشی که پارسیان در آتشکده
می افروختند.

بهار ( ~ِ بَ) (اِمر.) گل سرخ ، لاله .

Forscha - Forscha lug'atida Forscha آتش so'zining Forscha ma'nosi nima? Forscha tili bo'limidagi آتش so'zi Forscha tilidagi ma'noni yuqoridan o'qingiz mumkin. آتش boshqa tillarda ma'noni quyidagidan topishingiz mumkin.

Forscha - Forscha луғатида Forscha آتش сўзининг Forscha маъноси нима? Forscha тили бўлимидаги آتش сўзи Forscha тилидаги маънони юқоридан ўқингиз мумкин. آتش бошқа тилларда маънони қуйидагидан топишингиз мумкин.