و

( ~.) (ق .) خاصه ، مخصوصاً.

( ~.) [ ع . ] (حر.) در آغاز لفظ جلاله (= الله) برای قسم به کار رود.

(واو معدوله ) از نظر دستوری واوی است که در عهد ما نوشته می شود ولی خوانده نمی
شود: خواب ، خواهش ،خویش ، خویشتن . اما در زمان قدیم آ ن را تلفظ می کردند و چون
در هنگام تلفظ از ضمه به فتحه عدول می کردند آن را واو معدوله نامیده اند. لازم به
توضیح است که همیشه پیش از واو معدوله حرف «خ » و بعد از آن یکی از حروف «د، ر، ز،
س ، ش ، ن ، و، ه ، ی » واقع می شود.

( ~.) [ په . ] (حر رب ، عطف ) حرف عطف است و آن دو کلمه یا دو جمله را به هم پیوند
دهد و آن به معانی ذیل آید: 1 - (معیت و مصاحبت ) با. 2 - (حالیه ) حال آن که ، در
صورتی که . 3 - با آن که با وجودی که .

(حر.) سی امین حرف از الفبای فارسی که در حساب ابجد برابر با عدد 6 می باشد.

(وَ) (حر. اض .) مقابله را رساند، مقابل ، برابر.

Forscha - Forscha lug'atida Forscha و so'zining Forscha ma'nosi nima? Forscha tili bo'limidagi و so'zi Forscha tilidagi ma'noni yuqoridan o'qingiz mumkin. و boshqa tillarda ma'noni quyidagidan topishingiz mumkin.

Forscha - Forscha луғатида Forscha و сўзининг Forscha маъноси нима? Forscha тили бўлимидаги و сўзи Forscha тилидаги маънони юқоридан ўқингиз мумкин. و бошқа тилларда маънони қуйидагидан топишингиз мумкин.