هر

[ هَ ] (ص مبهم) کل. همه. تمام. (یادداشت
به خط مؤلف). افادهٔ معنی عموم دهد همچون
هرجا و هرکس و مانند آن. (برهان). ترجمهٔ
کل هم هست. (برهان). پیش از اسم عام
درآید و حکم آن اسم را در همانندان ...

[ هَ ] (اِ) دانه ای است که در میان گندم روید
و خوردن آن ضرر دارد و آن را بنابراین از
گندم جدا کنند. (برهان). رشیدی نویسد: در
نسخهٔ سروری گفته که بضم هاء است. (از
حاشیهٔ برهان چ معین).

[ هَ ] (اِ) آسیا. (یادداشت به خط مؤلف).
فیروزآبادی گوید. «ابهر» معرب آب و هر
است یعنی آب آسیا. (یادداشت به خط
مؤلف). رجوع به کلمهٔ ابهر شود.

[ هَ رر ] (ع مص) به بانگ آوردن سگ را
سرما. رجوع به هریر شود. || ریخ زدن.
|| بانگ کردن سگ. (منتهی الارب).
|| بانگ کردن کمان. (منتهی الارب)
(اقرب الموارد). ...

[ هِ رر ] (ع مص) راندن گوسپند را. (منتهی
الارب). || خواندن گوسپند را به سوی آب.
منه المثل: لایعرف الهر من البر؛ یعنی او
نمی شناسد رنج رسان را از راحت رسان یا
فرق نمی کند ...

[ هُ رر ] (ع مص) به بیماری هرار مبتلا
گردیدن. || روان شدن شکم کسی چندانکه
بمیرد. (منتهی الارب). || (ص) بسیار از
آب و شیر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).
|| ...

[ هُ رر ] (اِخ) قفّی است در یمامه. (معجم
البلدان). زمینی است بلند در یمامه. (منتهی
الارب).

[ هِ رر ] (اِخ) نام شهری است. (منتهی
الارب).

[ هَ ] (اِخ) دهی بوده است میان قراباغ و
گنجه در سه فرسنگی قراباغ. (از نزهةالقلوب
حمداللََّه مستوفی چ لیدن ص ۱۸۱).

(هَ) [ په . ] (ق .) کل ، همه ، تمام .

(هَ یا هُ) (اِ.) دانه ای که در میان گندم روید و خوردن آن ضرر دارد.

دری (هَ دَ) (ص نسب .) منسوب به هر در. 1 - آنکه هر لحظه به دری روی آرد و به خانه
ای رود؛ هر جایی . 2 - بی پایه ، بی اساس ، بی ربط .

Forscha - Forscha lug'atida Forscha هر so'zining Forscha ma'nosi nima? Forscha tili bo'limidagi هر so'zi Forscha tilidagi ma'noni yuqoridan o'qingiz mumkin. هر boshqa tillarda ma'noni quyidagidan topishingiz mumkin.

Forscha - Forscha луғатида Forscha هر сўзининг Forscha маъноси нима? Forscha тили бўлимидаги هر сўзи Forscha тилидаги маънони юқоридан ўқингиз мумкин. هر бошқа тилларда маънони қуйидагидан топишингиз мумкин.