کیر

(اِ) نره و ذکر. (ناظم الاطباء). نرهٔ
حیوانات، و با لفظ خوردن مستعمل.
(آنندراج). شرم مرد. (از یادداشت به خط
مرحوم دهخدا). آلت مردی (انسان و حیوان).
نره. ذَکَر. قضیب. (فرهنگ فارسی معین). در
پزشکی، قسمتی از دستگاه خارجی تناسلی
ادراری جنس نر است، ...

(ع اِ) دمهٔ آهنگری. ج، کیار. کیَرة، کیران.
(منتهی الارب) (ناظم الاطباء). خیکی که
آهنگر بدان کوره را می دمد، و کوره را که از
گل سازند «کور» گویند. (از اقرب الموارد).
خیکی که با دمیدن بدان آتش تیز ...

(اِخ) کوهی است. (منتهی الارب). کوهی
است در بلاد غطفان. (از معجم البلدان).

[ کَ یْ یِ ] (ع ص) اسب که در دویدن
دنب بردارد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)
(آنندراج) (ناظم الاطباء).

(اِ.) اندام تناسلی نر به ویژه انسان که ادرار و منی از طریق سوراخی در سر آن دفع
می شود، نره ، ذکَر، قضیب . ؛به ~ گاو زدن در پخش مالی یا چیزی اسراف کردن .

Forscha - Forscha lug'atida Forscha کیر so'zining Forscha ma'nosi nima? Forscha tili bo'limidagi کیر so'zi Forscha tilidagi ma'noni yuqoridan o'qingiz mumkin. کیر boshqa tillarda ma'noni quyidagidan topishingiz mumkin.

Forscha - Forscha луғатида Forscha کیر сўзининг Forscha маъноси нима? Forscha тили бўлимидаги کیر сўзи Forscha тилидаги маънони юқоридан ўқингиз мумкин. کیر бошқа тилларда маънони қуйидагидан топишингиз мумкин.