کاه

(اِ) هندی باستان کاشه ، پهلوی کاه،
کردی که . (حاشیهٔ برهان چ معین). علف
خشک را گویند. (برهان). ساقهٔ گندم و جو
خشک شده و در هم کوفته. قطعات خشک
ساقهٔ گندم و جو و برخی گیاهها:
بچشمت اندر بالار ...

(نف مرخم) مخفف کاهنده. (یادداشت
مؤلف). بصورت مزید مؤخر در ترکیبات آید:
جانکاه، عمرکاه، انده کاه، محنت کاه. (از
یادداشتهای مؤلف). رجوع به هر یک از این
کلمات شود.

(اِ) در طوالش درخت زیرفون را کاه
نامند. (یادداشت مؤلف). رجوع به زیرفون
شود.

(اِخ) دهستانی است از بخش داورزن
شهرستان سبزوار. دارای ۹۶۹۲ تن سکنه
است. آب آن از قنوات و محصول عمده اش
غله و پنبه است. این دهستان شامل ۱۳ آبادی
است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۹).

[ په . ] (اِ.) علف خشک . ؛ از ~ کوه ساختن کنایه از: چیزی را بیش از حد بزرگ یا
مهم جلوه دادن .

Forscha - Forscha lug'atida Forscha کاه so'zining Forscha ma'nosi nima? Forscha tili bo'limidagi کاه so'zi Forscha tilidagi ma'noni yuqoridan o'qingiz mumkin. کاه boshqa tillarda ma'noni quyidagidan topishingiz mumkin.

Forscha - Forscha луғатида Forscha کاه сўзининг Forscha маъноси нима? Forscha тили бўлимидаги کاه сўзи Forscha тилидаги маънони юқоридан ўқингиз мумкин. کاه бошқа тилларда маънони қуйидагидан топишингиз мумкин.