دو

[ دَ وِنْ ] (ع ص) دَوی. بیمار: رجل دوٍ؛ مرد
بیمار. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

[ دَوو ] (اِخ) زمینی میان بصره و مکه به
چهارروزه راه هموار و بی نشان که جز به
هدایت ستارگان از آن بیرون نتوان شدن.
(یادداشت مؤلف). زمین همواری است بین
مکه و بصره در یک جاده به امتداد ...

[ دَوو ] (ع اِ) بیابان. (منتهی الارب) (از
اقرب الموارد) (غیاث) (آنندراج). بیابان و
دشت. || میدان وسیع. (از ناظم الاطباء).

(اِ) دوغ (در دیلمان و رشت). (یادداشت
مؤلف). مخفف دوغ. (لغت شوشتر).

[ دُ ] (فرانسوی، اِ) (اصطلاح موسیقی)
اولین حرف از نوتهای هفتگانهٔ موسیقی. (از
فرهنگ فارسی معین). نُتِ پیش از «رِ».

[ دَ / دُو / دُ ] (اِ) مخفف داو، نوبت بازی
قمار و غیره.
- از زیر دو دررفتن؛ از کاری مشکل تن
زدن. (یادداشت مؤلف). رجوع به داو شود.
- دو ...

[ دَ / دُو ] (اِمص) رفتن به شتاب. گام
برداشتن بشتاب. اسم مصدر از دویدن. تک.
عَدْو. جمز. مقابل قدم و یورتمه و غیره.
تاخت. راه رفتن بسرعت. دویدن. (یادداشت
مؤلف). عَدْو. رفتار با سرعت.
- ...

[ دُ ] (عدد، ص، اِ) عدد معروف که ترجمهٔ
اثنین باشد و این بر لفظ جمع نیز بیاید.
(آنندراج). شمار پس از یک و پیش از سه.
یک با یک. اثنان. اثنتان. اثنین. اثنتین. ثنتان.
ثنتین. ضعف یک. نمایندهٔ آن در ارقام
هندسیه ...

(دُ)(اِ.)نوبت ، نوبت بازی در قمار و مانند آن .

( ~.) (اِمص .) راه رفتن به سرعت ، دویدن .

زانو شدن (دُ. شُ دَ) (مص ل .) کنایه از: مؤدبانه نشستن در برابر کسی که مقام
بالاتری دارد. مقابلِ مربع نشستن .

رنگ (دُ رَ) (ص مر.) 1 - هر چیزی که دارای دو رنگ باشد، ابلق . 2 - منافق ، مزور.

چند (دُ. چَ) (ق مر.) مضاعف ، دو برابر.

Forscha - Forscha lug'atida Forscha دو so'zining Forscha ma'nosi nima? Forscha tili bo'limidagi دو so'zi Forscha tilidagi ma'noni yuqoridan o'qingiz mumkin. دو boshqa tillarda ma'noni quyidagidan topishingiz mumkin.

Forscha - Forscha луғатида Forscha دو сўзининг Forscha маъноси нима? Forscha тили бўлимидаги دو сўзи Forscha тилидаги маънони юқоридан ўқингиз мумкин. دو бошқа тилларда маънони қуйидагидан топишингиз мумкин.