خل

[ خُ ] (ص) کم عقل. بی کیاست.

[ خُ ] (اِ) آب بینی انسان و گوسفند و
امثال آن. (برهان قاطع). خِل. || سوراخ
مقعد بزبان گیلگی. (از برهان قاطع) (انجمن
آرای ناصری) (آنندراج). || خاکستر.
(برهان قاطع) (از انجمن آرای ناصری).
مرحوم ...

[ خِ ] (اِ) خلط بینی انسان و گوسفند و
امثال آن. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). در
تداول مردم گناباد، کسی که زیاده از بینی وی
خل آید او را خلّوک گویند. خُل.

[ خَ ] (اِ) بمعنی آمدن باشد. (برهان
قاطع) (انجمن آرای ناصری) (آنندراج).
ورود. (ناظم الاطباء). || بیا، یعنی کلمه امر
آمدن. (برهان قاطع). آیش. (ناظم الاطباء).

[ خُ ل ل ] (ع اِ) دوست. در این صورت
همیشه با لفظ ود مرادف می باشد. خِلّ. (منتهی
الارب). منه: کان لی وداً و خلا. ج، اخلال.
رجوع به خِلّ در این لغت نامه شود.

[ خِ ل ل ] (ع اِمص) مصادقت. مواخات.
دوستی. (از منتهی الارب). منه: انه الکریم
الخل. || (ص) فقیر. محتاج. درویش.
(منتهی الارب) (از تاج العروس) (از
لسان العرب). || (اِ) دوست. در این ...

[ خَ ل ل ] (ع مص) سوراخ نافذ کردن در
چیزی. منه: خل الشیی ء خلا. || زبان
شتربچه را شکافتن و چوب در آن کردن تا
شیر نمکد. (منتهی الارب) (از تاج العروس)
(از اقرب ...

[ خَ ل ل ] (ع اِ) راه نافذ در ریگ و راه
نافذ میان دو ریگ و یا در ریگ متراکم.
(منتهی الارب) (از تاج العروس) (از
لسان العرب) (از اقرب الموارد). ج، اَخُلّ،
خِلال. || مرد ...

(خَ) [ ع . ] (اِ.) سرکه .

(خِ) (اِ.) = خله . خیل . خلم : خلطی که از بینی انسان یا جانوران برآید.

(خِ لّ) [ ع . ] (اِ. ص .)دوست ، دوست صمیمی .

(خُ) (ص .) (عا.)1 - ابله ، احمق . 2 - دیوانه .

( ~.) (اِ.) خاکستر.

( ~.) (ص .) = خوهل : کج ، خمیده .

Forscha - Forscha lug'atida Forscha خل so'zining Forscha ma'nosi nima? Forscha tili bo'limidagi خل so'zi Forscha tilidagi ma'noni yuqoridan o'qingiz mumkin. خل boshqa tillarda ma'noni quyidagidan topishingiz mumkin.

Forscha - Forscha луғатида Forscha خل сўзининг Forscha маъноси нима? Forscha тили бўлимидаги خل сўзи Forscha тилидаги маънони юқоридан ўқингиз мумкин. خل бошқа тилларда маънони қуйидагидан топишингиз мумкин.